KLM’s Legendary Crew Hotel in Bangkok

Sometimes the comments on my blogs are much like little gifts. My favourites are those in which KLM passengers recount personal experiences from yesteryear. They take you on a flight down memory lane, giving insight into how people experienced KLM’s services in those days, mostly on longer journeys. This time round, I’d like to take you back to a legendary KLM hotel. A Prime Ministers residence in Bangkok.

Our story begins in 1952 and revolves around a 22-year-old man (now 86), who was returning home from Asia after a nine-month stint in Macau (then a Portuguese colony, now part of China), where he had helped assemble dredging machines and had subsequently trained local dredge operators. Even in those days, the Netherlands was a leading supplier of dredging equipment and expertise. The young man had travelled out by boat and was returning by plane. When the job in Macau was done, he caught a flight from Hong Kong to Bangkok with BOAC, the forerunner of British Airways. He was supposed to catch a KLM flight from Bangkok to Amsterdam, but this is where the problems began, as Mr Wierenga (our young man) recounted in his journal.

Presidetial Residence Room

Basic room

“Things started to go wrong on arrival at the hotel. It turned out that Miss Wong at the travel agency in Hong Kong hadn’t done her work properly. No one had even heard of ‘Mr Wierenga’, let alone booked a hotel room in his name! Fortunately, the man at the KLM desk gave me some good advice, which also proved to be cheap, much to my relief, because I had only a few dollars left in my pocket. The man at the desk said that if I was willing to take a basic room at the ‘crew house’ where the KLM staff assigned to my onward flight would be staying, he would be willing to write a note to the manager. He added that I could also catch a lift with the bus that would be taking the crew to their quarters.”

This “crew house” was part of the KLM hotel “Plaswijck”, which was then located just outside Bangkok, not far from the airport. Plaswijck had originally been built in the 1930s as a Prime Ministers estate. The Prime Minister was deposed and KLM began renting the place after WWII. It was to remain a haven for KLM crew and passengers on their travels to Asia for almost four decades.

Presidetial Residence Driveway

Rice paddies

Mr Wierenga’s journal picks up the story: “We arrived at a building made entirely of wood, just outside Bangkok, in the middle of the rice paddies, with cell-like rooms containing a single narrow bed covered with a mosquito net. The room only had a screen door, which faced out onto a broad, sheltered wooden veranda, equipped with comfortable wicker chairs, which also served as a dining area and afforded a magnificent view of the waterlogged paddies that lay all around.” Accommodation costs: 8 dollars.

KLM9705

The next day, the journey continued: “After a superb breakfast the next morning, we caught the bus out to the airport, where the four-engined Lockheed Constellation ‘Enschede’ stood waiting to make the 11,000-kilometre journey home, hopping from country to country. At every stop, we had to take on ‘high-octane fuel’, which meant the passengers had to leave the plane, even in the middle of the night.

Presidetial Residence Bangkok

“From Bangkok in Thailand to Calcutta in India. And then on to Karachi in Pakistan, Basra and Baghdad in Iraq. Onwards to Damascus in Syria. A short hop to Beirut in Lebanon. An intermediate landing in Rome. And then, around 9.30, 56 hours after departing from Hong Kong, we landed at Schiphol! After being waved off in Rotterdam 254 days before, my entire family stood waiting and cheering in the arrival hall.”

Presidetial Residence View

Green swimming pool

In the late 1960s, Plaswijck was extensively renovated and new accommodation was built. These quarters were made of concrete, in contrast to the previous outbuildings, which were made of wood. Following the expansion of the nearby airport in the 1980s, Plaswijck became less convenient, partly because of the noise. In 1986, KLM moved to a new crew hotel called “Baan Thara”, which means “House on the Water”. The outbuildings at Plaswijck have now been demolished, but the former presidential palace, now privately owned, is still there. The images on Google Earth show a verdant estate with an equally green swimming pool, possibly empty, alongside the remains of a tennis court. A sturdy gate surrounds the premises. And there is a guardhouse. The rice paddies are no more.

Posted by:   Frido Ogier  | 
Join the conversation Show comments

Rene

What a surprise and memory. I stayed at Plaswijck in the Laksi area near Don Muang afew times as a steward of KLM , during 1972-1973 .
And dont forget Midway House in Karachi.

Rene

Frido Ogier

Thanks for you reply Rene. Hope that you charish your memories of Plaswijck. I’ll soon investigate the history of Midway House!

Kind regards,

Frido

Cas Daudey

Please do investigate what happened to Midway house, I was a little kid when my father took me there on his trips, remembering the pool full of leaves, the fortune teller at the sunbeds and the guard sitting in front of my dad’s room, will never forget his silouhet making it hard for me to fall asleep!

Talib

Midway is still there in karachi, now being a franchise of Ramada hotels.

Regards

Talib, Karachi, Pakistan

Geraldine

2GM! Thanks for the vote of confidence! The Framba is planning on jacking Pete D’s new Callaway sticks when he’s busy hating and will gladly accept the windsheild mulligans you&7821#;ve offered. Hopefully, the hot dog mulligan at the turn is still available as well!

Jagath Rupasiri

It’s an interesting blog.The sweet memories of KLM will never fade.

Frido Ogier

Thanks Jagath! Did you look up the location at Google Earth? It’s a bit below the airport. The main building still exists, but the pool and tennis court are just shadow of what it was…

Kind regards,

Frido

Eveline Siebesma

My dad (captain 747) took me to Bangkok several times in the early 80’s and we stayed at the Plaswijck Hotel. I have such great memories of that place. My dad is no longer here to share the memories so I just dug up some old pictures. We would have a stop over on the way in Karachi and stayed at the Midway House. There was always a servant waiting outside our hotel room, very concerned if the “Master” was resting and ready for the next flight. I remember they would serve us tea and scones etc in the afternoon in the gardens. Those were wonderful trips!

Frido Ogier

Dear Eveline,

I can imagine that this story ‘opens a drawer in your memory’. Writing down this story I was hoping that stories like yours came up. Thank you for sharing. I think this kind op services no longer exists. I’m going to investigate the history of Midway House soon and hope to publish a blog about this hotel as well. if ypu don’t mind I would like to use your memory for my story as well.

Best regards,

Frido

Eveline Siebesma

no problem. I don’t think I have any pics from the Midway House. Back then we had a roll of 24 pictures and you really didn’t make many more and most of the times they came out pretty terrible. Reading Ronald’s reply about the beer, I remember my dad would put drinks in his shoes that were in shoe bags, apparently they didn’t like to touch shoes when they checked suitcases.

Frido Ogier

Haha! Those were the days… Well, 36 was the absolute maximum for a roll. I think that the KLM archive has some pictures of it. Tomorrow I start my investigation for it. Till soon!

Frido

Eveline Siebesma

Er kwamen zoveel herinneringen boven nav je blog en ik heb vandaag via FB een dochter van een BWK opgeduikeld waar ik tijdens een van de Bangkok/Karachi reizen dik bevriend mee ben geraakt. Onze vaders vroegen soms een reis samen aan zodat we samen meekonden (oa Nairobi). Wij zijn jarenlang bevriend geweest (zij is gaan vliegen bij de KLM, ik bij Martinair) maar zijn elkaar om een of andere reden langzaam uit het oog verloren. Blijkt nu dat wij al 9 jaar lang 2,5 uur bij elkaar vandaan wonen in de US. It’s a small world. Bedankt voor de blog :-)

Frido Ogier

Kijk, dat is nu eens leuk! (Reactie op onderstaande, waar ik merkwaardig genoeg niet op kan reageren in dit systeem). Hopelijk zien jullie elkaar snel, want wat is nu 2,5 uur rijden in de VS. Leuk dat je me dit ook nog even hebt verteld.

Groeten,

Frido

Ronald Put

Worked as steward for KLM (“zomer” steward) in 1981-1984 and have wonderful memories of particularly Plaswijck and Midway house. Last year, during a Thailand & Cambodia vacation I made a point of going to Bang Pa In, Ayuthaya and the oriental hotel, since we sometimes did these excursions while laying over. Could not find Plaswijck any more but going to Bang Pa In brought back good memories. Also the streets and tailoring shops around the Oriental (now considered “old” Bangkok) have not changed much. Of course I told my wife and daughter all the stories about how we used to hang out at the Praathuis. And also about how we got caught smuggling a KLM crew suitcase filled with 72 cans of beer into Karachi. Our excuse at the time… we have a 4 day stay here! :-)

Frido Ogier

Dear Ronald,

It’s not easy to find Plaswijck in Bangkok and I must confess that I’ve never been there, but Google Earth helped me a lot. If you focus on the main building in a gren park, just a bit southearster of the airport you’ll find it. Charish your memories, but it’s hardly recognisible… :-)

Kind regards,

Frido

Elske Kusters

Such an unique place to be. We have had so much fun over there. Many times I have been there with my dad (purser). Having drinks in ‘Het Praethuys’, buying imitation clothes. Swimming in the Pool. Tea with cake in the afternoo. Celibrating Christmas een unieke plek was dit en wat hebben we er veel plezier gehad. Regelmatig mee geweest met papa (purser). De borrels in het Praethuys bij Jimmie, kleding kopen bij de poort, dagenlang in het zwembad vertoeven, ‘s middags thee met cake, kerstvieringen met eigen optredens, het slangenpad en zoveel meer! Genoten.

Frido Ogier

Dag Elske, als ik zo een dagje alle reacties op dit blog op deze site en op Facebook zo volg dan denk ik twee dingen: leuk! En: dat is nog eens nostalgie! Goed te lezen dat je er goede herinneringen aan hebt. Degene die me inspireerde om er een blog aan te wijden had eveneens goede herinneringen. Had er wel eens aan gedacht om eens een verhaal over te schrijven, maar deze keer kon ik bijna niet anders. En dat is maar goed ook geweest. Dank voor het delen!

Groeten,

Frido

Elske Kusters

Such an unique place to be. We have had so much fun over there. Many times I have been there with my dad (purser). Having drinks in ‘Het Praethuys’, buying imitation clothes. Swimming in the Pool. Tea with cake in the afternoon. Celibrating Christmas. And so much more! I loved it.

Ida de Kat

I more or less owe my exsistence to Plaswijck and Midway House and the fact that crew and passengers ‘slipped’ together. My mother was KLM airhostess back in ’49 when my father was repatriating from Jakarta. During this journey they met and fell in love. They maried 3 weeks later (!), because my father was to leave for Korea. They lived happily ever after till my mother died at 70.
I also stayed in Plaswijck as KLM stewardess and l loved it!

Frido Ogier

Dear Ida, thanks for your memory. It took some time that I received your message because sometimes the system asks a confirmation to publish at this page. But nog it is fortunately. I can imagine that my blog brought some memories to mind. It’s nice to read stories like this, that makes this blog more valuable!

Best regards,
Frido

Netty Buijing

Sweet memories of Plaswijck. I first arrived there in 1968 and loved the place from the start. Played on the tenniscourt many times and I remember with fondness the people who worked there, especially as they always remembered who you were. The steak-sandwich in the crewbar after arrival was also something special ! So many stories to tell…

Frido Ogier

Dear Netty, I can imagine that these are nice memories! Thank you for sharing.

Best regards,

Frido

Annja Schild

Hoi Fredo, wat gewelfig deze blog te vinden.
Ik ben een echte KLM dochter.
Mijn naam is Annja Schild.

Mijn vader, dhr Aad Schild heeft voor de KLM vele jaren op Plaswijck gewerkt als hoofd keukens/chef kok.

Hij was door de KLM uitgezonden om de keuken en catering op poten te zetten aldaar. Hij heeft daar gewerkt van 1957 t/m 1975. (18 jaar)

Ik ( als ook mijn zus Elsbeth en broer Joep) ben in 1960 geboren in het Bangkok nursing home .

Plaswijck was mijn thuis. Daar heeft mijn wieg gestaan, heerlijk buiten in de tuin met een muggennet erover.
Ik heb er 14 jaar gewoond en heb er leren, kruipen, lopen, praten etc.

Mijn moeder Ester Schild heeft ons alledrie zelf lagere school les gegeven via de IVIO.
In ons huis hadden we 1 kamer wat ons les lokaal was.
Ik heb mooie fijne herrineringen aanmijn jeugdperiode.
Het contact met de vele crew members die regelmatig terug kwamen en dan voor ons drop en hagelslag mee namen.
Ik herken in een vd reacties dhr Ger Mans. Wat mooi om al de verhalen hier te lezen.
Oa in het zwembad van de crew heb ik leren zwemmen.
Jaarlijks was er met pasen groot feest, dan kwamen alle Nederlanders die in Thailand/Bangkok gestationeerd waren met hun kinderen naar Plaswijck om eieren te zoeken.
Maw ik ben op Plaswijck opgegroeid. .

Thailand is mijn geboorteland en Plaswijck is mijn thuis. Nog altijd.

Ik zou je best meer willen vertellen.
Mail me dan gerust dat zou ik erg leuk vinden.

Mijn zwager heeft eens een blog gemaakt nav het 50 jarig huwelijks jubileum van mijn ouders.

http://50jaaraadenester.blogspot.nl
Het staat vol met verhalen over mijn ouders en ons gezin. Vooral de begin jaren zal je interesseren omdat het op Plaswijck afspeeld.
Neem er eens een kijkje.

Hartelijke groet, Annja Schild

hans blom

Anna,’Ik heb je vader goed gekend, eerst als steward toen ik vaak in BKK kwam als Hofmeester kort verband en daarna tijdens de 5 jaren die we samen werkten op SPL.Catering, een rustige en aardige man! Hij was toen Dienstdoen Productie Chef en ik was Dienstdoend productie Manager samen met jan van de Berg, Wiep Zwolle en Linze Folkeringa!

Hans van Hemert

Ook ik heb mooie herinneringen van Plaswijck, als Klm staff verbleef ik op Plaswijck van 1971 tot 1973 en daarna nog enkele maanden in de jaren daarna ,vooral de kamer in het hoofd gebouw was een mooie periode
En natuurlijk de omgeving en de crewbar,
Ook was ik daar toen het nieuwe catering gebouw werd geopend door de dochter van de King off Thailand

Frido Ogier

Beste Hans,

ja, het cateringgebouw stond achter Plaswijck. Dat is in zijn geheel inmiddels verdwenen. Volgens mij een jaar of vijf nu. Je ziet aan alle reacties dat het bij velen mooie herinneringen oproept. Jammer dat het niet meer bestaat. Andere tijden… :-)

Groeten,

Frido

Ger Mans

This blog brought back many nice memories about Plaswyck!
I worked there from 1979-1983 as Hotel & Catering Manager.
During my tenure KLM Resthouse was predominantly used as crew hotel. The Catering Unit outgrew its capacity and the first expansion was in ’83. The second expansion was a few years later when the crew accommodations were moved to Ban Thara.

There is also a website http://www.klmhistorie.forum2go.nl
and provides lots of information on Bangkok’s Plaswyck
and Karachi Midway House, where I was assigned as Executive Chef-F&B Director 1975-1978. Both airports were linked on the route to Indonesia.

Frido Ogier

Dear Ger, thanks for your message. It’s nice to read all these memories of passengers and staff. I’ve read the story’s at the website you mention and these were a source of inspiration as well!

Best regards,
Frido

Rene

Ik blijf maar kijken of er nieuwe reacties zijn. Wat was het daar geweldig voor de crew. Jimmy de barman , de vers geperste sinasappelsap . Maar omdat ik ook graag in de stad zelf wilde vertoeven was ik regelmatig vrijwilliger om naar het Mandarin Hotel te gaan omdat Plaswijck vol zat . Het aantal kamers werd te weinig met de komst van de 747-100 , dus meer bemanningsleden dan met de DC8-63.

Even terzijde , ik hoop dat Frido nog meer “oude” crewhotels gaat beschrijven , ik was bijv ook enorm gecharmeerd van het hotel in Monrovia , waarvan ik de naam even kwijt ben .

Frido Ogier

Beste René, ik zal eens kijken of ik voldoende beeld en informatie kan vinden over andere hotels en dan wijd ik daar zeker nog een blogje aan!
groeten,
Frido

Lolita M. Balboa

VERY INTERESTING BLOG. THE KLM MEMORIES ARE ENDLESS!!! TY FOR SHARING.

Frido Ogier

Thank you Lolita!

Best regards,

Frido

gaiwasana

Dear Frido,So great and thankful to see this blog!! I (local staff)had joined KLM since Jul.01,1982. The 3 years of sweet memories of “Plaswijk”never fade away as well as “Baan Thara”for another sixteen and a half years serving as senior receptionist till sadly closure of KLM crew hotel in Bangkok in 2002. Always proud being as small part of KLM, enjoyed and enthusiatic working with good relationship among the crew members.Lots of fun for all festive occasions eg.Songkran( water pouring or former so called Thai new year festival), X-mas Party, New Year Party.Fond of KLM blue airplane very much.

Yvonne Couzijn

Jarenlang geweest met heel veel plezier en herinneringen……
Nou, ook maar een duit in het zakje doen!
Ik vlieg als CA sinds 1977, dus ben daar heel wat keren geweest:
Heerlijk privé-hotel voor alleen crew, die daar vaak 3 dagen of soms nog langer verbleef. Je zat wel een soort van reserve, want je kon altijd opgeroepen worden om in te vallen.
Na de vlucht de crewborrel bij Jimmy in de bar van het Praethuys. Hij zat er bij alsof hij Boeddha zelf was! Had er ook wel het figuur voor.
Heerlijke saté met zelfgemaakte pindasaus, waar ik het recept helaas van kwijtgeraakt ben.
En de verse sinaasappel/mandarijnensap. Mmmm…
Je kamer was vrij Spartaans ingericht met een houten buro waarvan het blad omhoog kon en dan je kaptafel met spiegel werd.
De Tjitjaks op je kamer (“Hij eruit of ik eruit”, totdat je hoorde dat ze muggen aten).
De vliegtuigen die bijna op je bed landden. We vlogen er zelf met de 747-200 op.
Voor de vlucht gewekt worden met: “Callingtime, cup of tea please”, voor je deur.
Het restaurant waar jarenlang dezelfde menukaart aanwezig was, met ook Japanse gerechten speciaal voor onze Japanse collega’s (maar ook voor ons natuurlijk!)
De “gratis” maaltijden daar en het weinige daggeld dat je daardoor meekreeg.
De crewbus, zonder airco naar de kleermaker in de stad op New Road, als we wilden winkelen en naar de oude luchthaven (“A fresh crew will take over….” not).
Het beeld in de voortuin, zichtbaar hier op een van de foto’s, die later meeverhuisde naar Baan Tara.
Inderdaad, nepspullen kopen aan de poort, bij stalletjes die wij Louis de Poortere noemden (en nog 1, maar die weet ik niet meer).
Bij Betty en Julie kleding laten (na)maken en dan in de gang van het hotel een modeshow houden.
Wie, o wie schrijft nog eens een boek over die gouden tijd…..!

Janet Prentice

Hi there
I am wondering if anybody can remember Captain Max Van Poll.
I do not have much information. I know that he normally did the Asia runs from Amsterdam. He is/was married to Odette and has 2 daughters. They are family that I have lost contact with and would love to make contact. Any help would be greatly appreciated.

Janet Prentice – South Africa – (van der Worp)

Annja Schild

Hoi Fredo, wat gewelfig deze blog te vinden.
Ik ben een echte KLM dochter.
Mijn naam is Annja Schild.

Mijn vader, dhr Aad Schild heeft voor de KLM vele jaren op Plaswijck gewerkt als hoofd keukens/chef kok.

Hij was door de KLM uitgezonden om de keuken en catering op poten te zetten aldaar. Hij heeft daar gewerkt van 1957 t/m 1975. (18 jaar)

Ik ( als ook mijn zus Elsbeth en broer Joep) ben in 1960 geboren in het Bangkok nursing home .

Plaswijck was mijn thuis. Daar heeft mijn wieg gestaan, heerlijk buiten in de tuin met een muggennet erover.
Ik heb er 14 jaar gewoond en heb er leren, kruipen, lopen, praten etc.

Mijn moeder Ester Schild heeft ons alledrie zelf lagere school les gegeven via de IVIO.
In ons huis hadden we 1 kamer wat ons les lokaal was.
Ik heb mooie fijne herrineringen aanmijn jeugdperiode.
Het contact met de vele crew members die regelmatig terug kwamen en dan voor ons drop en hagelslag mee namen.
Ik herken in een vd reacties dhr Ger Mans. Wat mooi om al de verhalen hier te lezen.
Oa in het zwembad van de crew heb ik leren zwemmen.
Jaarlijks was er met pasen groot feest, dan kwamen alle Nederlanders die in Thailand/Bangkok gestationeerd waren met hun kinderen naar Plaswijck om eieren te zoeken.
Maw ik ben op Plaswijck opgegroeid. .

Thailand is mijn geboorteland en Plaswijck is mijn thuis. Nog altijd.

Ik zou je best meer willen vertellen.
Mail me dan gerust dat zou ik erg leuk vinden.

Mijn zwager heeft eens een blog gemaakt nav het 50 jarig huwelijks jubileum van mijn ouders.

http://50jaaraadenester.blogspot.nl
Het staat vol met verhalen over mijn ouders en ons gezin. Vooral de begin jaren zal je interesseren omdat het op Plaswijck afspeeld.
Neem er eens een kijkje.

Hartelijke groet, Annja Schild

Annja Schild

Hoi Fredo, wat gewelfig deze blog te vinden.
Ik ben een echte KLM dochter.
Mijn naam is Annja Schild.

Mijn vader, dhr Aad Schild heeft voor de KLM vele jaren op Plaswijck gewerkt als hoofd keukens/chef kok.

Hij was door de KLM uitgezonden om de keuken en catering op poten te zetten aldaar. Hij heeft daar gewerkt van 1957 t/m 1975. (18 jaar)

Ik ( als ook mijn zus Elsbeth en broer Joep) ben in 1960 geboren in het Bangkok nursing home .

Plaswijck was mijn thuis. Daar heeft mijn wieg gestaan, heerlijk buiten in de tuin met een muggennet erover.
Ik heb er 14 jaar gewoond en heb er leren, kruipen, lopen, praten etc.

Mijn moeder Ester Schild heeft ons alledrie zelf lagere school les gegeven via de IVIO.
In ons huis hadden we 1 kamer wat ons les lokaal was.
Ik heb mooie fijne herrineringen aanmijn jeugdperiode.
Het contact met de vele crew members die regelmatig terug kwamen en dan voor ons drop en hagelslag mee namen.
Ik herken in een vd reacties dhr Ger Mans. Wat mooi om al de verhalen hier te lezen.
Oa in het zwembad van de crew heb ik leren zwemmen.
Jaarlijks was er met pasen groot feest, dan kwamen alle Nederlanders die in Thailand/Bangkok gestationeerd waren met hun kinderen naar Plaswijck om eieren te zoeken.
Maw ik ben op Plaswijck opgegroeid. .

Thailand is mijn geboorteland en Plaswijck is mijn thuis. Nog altijd.

Ik zou je best meer willen vertellen.
Mail me dan gerust dat zou ik erg leuk vinden.

Mijn zwager heeft eens een blog gemaakt nav het 50 jarig huwelijks jubileum van mijn ouders.

http://50jaaraadenester.blogspot.nl
Het staat vol met verhalen over mijn ouders en ons gezin. Vooral de begin jaren zal je interesseren omdat het op Plaswijck afspeeld.
Neem er eens een kijkje.

Hartelijke groet, Annja Schild

Annja Schild

Hoi Frido, wat gewelfig deze blog te vinden.
Ik ben een echte KLM dochter.
Mijn naam is Annja Schild.

Mijn vader, dhr Aad Schild heeft voor de KLM vele jaren op Plaswijck gewerkt als hoofd keukens/chef kok.

Hij was door de KLM uitgezonden om de keuken en catering op poten te zetten aldaar. Hij heeft daar gewerkt van 1957 t/m 1975. (18 jaar)

Ik ( als ook mijn zus Elsbeth en broer Joep) ben in 1960 geboren in het Bangkok nursing home .

Plaswijck was mijn thuis. Daar heeft mijn wieg gestaan, heerlijk buiten in de tuin met een muggennet erover.
Ik heb er 14 jaar gewoond en heb er leren, kruipen, lopen, praten etc.

Mijn moeder Ester Schild heeft ons alledrie zelf lagere school les gegeven via de IVIO.
In ons huis hadden we 1 kamer wat ons les lokaal was.
Ik heb mooie fijne herrineringen aanmijn jeugdperiode.
Het contact met de vele crew members die regelmatig terug kwamen en dan voor ons drop en hagelslag mee namen.
Ik herken in een vd reacties dhr Ger Mans. Wat mooi om al de verhalen hier te lezen.
Oa in het zwembad van de crew heb ik leren zwemmen.
Jaarlijks was er met pasen groot feest, dan kwamen alle Nederlanders die in Thailand/Bangkok gestationeerd waren met hun kinderen naar Plaswijck om eieren te zoeken.
Maw ik ben op Plaswijck opgegroeid. .

Thailand is mijn geboorteland en Plaswijck is mijn thuis. Nog altijd.

Ik zou je best meer willen vertellen.
Mail me dan gerust dat zou ik erg leuk vinden.

Mijn zwager heeft eens een blog gemaakt nav het 50 jarig huwelijks jubileum van mijn ouders.

http://50jaaraadenester.blogspot.nl
Het staat vol met verhalen over mijn ouders en ons gezin. Vooral de begin jaren zal je interesseren omdat het op Plaswijck afspeeld.
Neem er eens een kijkje.

http://bp1.blogger.com/__MERFIfVfxM/RcW5Zei1JwI/AAAAAAAAAck/9bCzyvSZMoI/s1600/eerste+keuken+bangkok

Hier zie je de 1e keuken zoals mijn vader die aantrof toen hij op Plaswijck kwam werken.

Hartelijke groet Annja Schild

Frido Ogier

Hallo Annja,

Wat leuk om dit allemaal te lezen. Ja, het blog maakte heel wat los als ik alle reacties weer zo lees en vanzelfsprekend opende het ook in jouw herinneringen een laatje. Het was dan ook een bijzonder hotel en velen zullen er hun herinneringen aan hebben. Heb je het hotel nog wel eens teruggezien? Ik vermoed dat het complex slechts een schim is van wat het ooit is geweest. Ik zal zeker een beroep op je doen als ik nog eens een update van dit blog zal maken. Fijn dat je me dit hebt willen vertellen allemaal.

Hartelijke groet,

Frido

Annja Schild

Hoi Frido, wat gewelfig deze blog te vinden.
Ik ben een echte KLM dochter.
Mijn naam is Annja Schild.

Mijn vader, dhr Aad Schild heeft voor de KLM vele jaren op Plaswijck gewerkt als hoofd keukens/chef kok.

Hij was door de KLM uitgezonden om de keuken en catering op poten te zetten aldaar. Hij heeft daar gewerkt van 1957 t/m 1975. (18 jaar)

Ik ( als ook mijn zus Elsbeth en broer Joep) ben in 1960 geboren in het Bangkok nursing home .

Plaswijck was mijn thuis. Daar heeft mijn wieg gestaan, heerlijk buiten in de tuin met een muggennet erover.
Ik heb er 14 jaar gewoond en heb er leren, kruipen, lopen, praten etc.

Mijn moeder Ester Schild heeft ons alledrie zelf lagere school les gegeven via de IVIO.
In ons huis hadden we 1 kamer wat ons les lokaal was.
Ik heb mooie fijne herrineringen aanmijn jeugdperiode.
Het contact met de vele crew members die regelmatig terug kwamen en dan voor ons drop en hagelslag mee namen.
Ik herken in een vd reacties dhr Ger Mans. Wat mooi om al de verhalen hier te lezen.
Oa in het zwembad van de crew heb ik leren zwemmen.
Jaarlijks was er met pasen groot feest, dan kwamen alle Nederlanders die in Thailand/Bangkok gestationeerd waren met hun kinderen naar Plaswijck om eieren te zoeken.
Maw ik ben op Plaswijck opgegroeid. .

Thailand is mijn geboorteland en Plaswijck is mijn thuis. Nog altijd.

Ik zou je best meer willen vertellen.
Mail me dan gerust dat zou ik erg leuk vinden.

Mijn zwager heeft eens een blog gemaakt nav het 50 jarig huwelijks jubileum van mijn ouders.

http://50jaaraadenester.blogspot.nl
Het staat vol met verhalen over mijn ouders en ons gezin. Vooral de begin jaren zal je interesseren omdat het op Plaswijck afspeeld.
Neem er eens een kijkje.

http://bp1.blogger.com/__MERFIfVfxM/RcW5Zei1JwI/AAAAAAAAAck/9bCzyvSZMoI/s1600/eerste+keuken+bangkok

Hier zie je de 1e keuken zoals mijn vader die aantrof toen hij op Plaswijck kwam werken.

Hartelijke groet Annja Schild

Hans Lotgering

Leuk om hier de PH-TDI “Enschede” te zien.
Hiermee vloog ik in Mei 1949 als jeugdige (5jaar) passagier, van Batavia – via Mauritius- naar Amsterdam.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Loading