Een legendarisch KLM hotel in Bangkok
Sommige reacties op mijn blog zijn ‘cadeautjes’. De cadeautjes zijn over het algemeen persoonlijke ervaringen van passagiers met KLM in lang vervlogen tijden. Het leuke eraan is, dat je dan eens leest hoe iemand tijdens een, meestal lange, reis de dienstverlening van KLM ervoer. In dit blog een herinnering aan een legendarisch KLM hotel.
Het verhaal dateert uit 1952 toen een jongeman van 22, nu 86, uit Azië terugkeerde waar hij driekwartjaar in Macau (toen een Portugese kolonie, nu onderdeel van China) baggermachines hielp assembleren en vervolgens de lokale bevolking leerde hoe te baggeren. Nederland was toen al een bekende leverancier van kennis en materieel op dit gebied. Heen met de boot en terug met het vliegtuig. Toen de klus geklaard was, reisde hij met B.O.A.C. ( een voorloper van British Airways) vanuit Hongkong naar Bangkok om daar vervolgens met KLM de reis te vervolgen. En daar was iets mis gegaan, zo blijkt uit het dagboek van de heer Wierenga.
Eenvoudig kamertje
‘Daar aangekomen stond ik er meteen gekleurd op. Miss Wong van het Hongkongse reisbureau bleek er een potje van gemaakt te hebben! Niemand had ooit van ene ‘Mr Wierenga’ gehoord, laat staan dat er een hotelkamer was gereserveerd! Gelukkig kreeg ik bij de KLM-balie een goede raad die bovendien, gezien het schamele restje dollars dat ik nog had, gelukkig ook niet duur was. Als ik tevreden zou willen zijn met een eenvoudig kamertje in het ‘Crew house’ waar ook de bemanning zou overnachten van het toestel waarmee ik de volgende dag verder zou vliegen, dan wilde hij wel even een briefje schrijven voor de manager. Ik kon dan ook meerijden met het busje dat de bemanning er heen zou brengen.’
Dat ‘crew house’ was onderdeel van KLM-hotel ‘Plaswijck’ en lag in die tijd iets buiten Bangkok, niet ver van de luchthaven. Van oorsprong was dit hotel een buitenverblijf voor de minister-president dat begin jaren dertig was gebouwd. Na de oorlog werd het door KLM gehuurd. Bijna vier decennia was het voor KLM-personeel en -passagiers een rustpunt op hun reizen van en naar Azië.
Rijstvelden
Hier gaat het dagboek verder: ‘Het bleek een geheel uit hout opgetrokken bouwsel te zijn, een eind buiten Bangkok en midden tussen de rijstvelden met celachtige kamertjes met daarin één smal bed met een klamboe en slechts af te sluiten met een vliegendeur, uitkomend op een brede overdekte houten waranda met gemakkelijke rotan stoelen waar ook het ‘dinner’ werd opgediend en men een prachtig uitzicht op de omringende natte rijstvelden had.’ Kosten van het verblijf: 8 dollar.
De dag erop ging de reis verder: ‘Na het voortreffelijke ontbijt de volgende morgen weer met een busje naar het vliegveld waar de viermotorige Lockheed Constellation ‘Enschede’ al klaar stond om aan de laatste 11.000 km naar huis te beginnen. Al hoppend van land naar land. Om daar telkens de toen gebruikelijke ‘hoogoctaan benzine’ te tanken, waarbij de passagiers iedere keer, ook al was het midden in de nacht, uit moesten stappen.
Van Bangkok in Thailand naar Calcutta in India. Vandaar naar Karachi in Pakistan, Basra en Bagdad in Irak. Verder naar Damascus in Syrië. Een klein sprongetje naar Beirut in Libanon. Nog een tussenlanding in Rome… en dan… ’s avonds om half tien, 56 uur na vertrek uit Hongkong: Schiphol! Na 254 dagen daarvoor door hen in Rotterdam te zijn uitgewuifd, werd ik nu door de hele familie juichend weer ingehaald.’
Groen zwembad
Eind jaren zestig werd Plaswijck nog eens ingrijpend verbouwd en worden er nieuwe verblijven gebouwd. Van beton deze keer, want tot die tijd waren de bijgebouwen van hout. Met de uitbreiding van het nabijgelegen vliegveld werd de ligging van Plaswijck begin jaren tachtig echter minder gunstig wat geluidshinder betreft, wat een verhuizing betekende. In 1986 opende KLM een nieuw crewhotel met de naam ‘Baan Thara’ (Huis aan het water). De bijgebouwen van Plaswijck zijn inmiddels gesloopt, maar de voormalige presidentswoning staat er nog steeds en is in particulier bezit. Een blik op Google Earth toont een boomrijk terrein met een groen zwembad, waarschijnlijk leeg, en een overblijfsel van de tennisbaan ernaast. Er staat een stevig hek om het terrein en er is bewaking aanwezig. Van de rijstvelden geen spoor.
