Wat is dat eigenlijk, een globetrotter?

Maar wat zijn die eigenschappen? Wat sprak me zo aan in de verhalen van mijn oude Griekse held? Wat karakteriseert, kortom, een globetrotter?

Voor alles zijn onverschrokkenheid, zijn hang naar avontuur, zijn geduld, nieuwsgierigheid, standvastigheid, open mind en kunnen inspelen op de zaken zoals ze komen. Hoezeer de wereld sindsdien ook in alle opzichten is veranderd: ik ben ervan overtuigd dat dit nog steeds de kenmerken zijn van de wereldreiziger anno 2017.

Onverschrokkenheid.

Wie echt de uithoeken van de wereld wil ontdekken, heeft nog steeds een portie lef nodig. Ook al kan je van vele plekken vooraf al allerlei informatie opzoeken, de situatie ter plekke is altijd anders dan je voor vertrek had gedacht. Je krijgt te maken met talen die je niet spreekt, met voedsel dat je niet kent, van klimaat waar je niet aan gewend bent. Van gevaren, onstabiliteit, reizen in krakkemikkige busjes of overvolle auto’s: soms moet je niet teveel stilstaan bij alle risico’s want dan kom je nergens.

Geduld.

Dingen gaan vaak niet zoals je wenst, en al helemaal niet wanneer jij het wilt. Geduld is, zeker met reizen, een schone zaak. De bus gaat kapot. Je zit uren te wachten op iemand die uiteindelijk helemaal niet op komt dagen. Je bent uitgehongerd en wilt NU eten – maar helaas, de restaurants zijn nog twee uur dicht. Je denkt een simpele vraag te hebben, maar de beambte werkt langzaam of, erger nog, is incapabel en dat ene stempeltje duurt uren.

Nieuwsgierigheid.

De motor van de globetrotter. Of beter nog: de brandstof van zijn motor. De drang nieuwe dingen te ontdekken, die al het andere overstijgt. Het was voor mij nieuwsgierigheid om niet alleen ”eventjes” de grens over te steken, maar het land ook echt te ontdekken om me te verbazen aan de natuur, de steden, bezienswaardigheden, en vooral, de mensen.

Standvastigheid.

Odysseus kwam vele onverwachte situaties tegen die hij maar ternauwernood en vaak met vernuft het hoofd kon bieden. Hij had er tientallen malen het bijltje bij neer kunnen gooien, maar deed dat niet, want hij had een hoger doel: terugkeren naar huis. Ook heden ten dage is het voor de wereldreiziger noodzakelijk standvastig te zijn. Tegenslagen zijn een vast onderdeel van reizen en de uitdaging van de reiziger, ook al kunnen die hem tot het uiterste drijven. Ze leveren achteraf vaak wel de mooiste anecdotes op.

Open mind.

De kunst is om je vooraf zo open mogelijk op te stellen en niet al uit te gaan van gangbare cliché’s voor je naar onbekende landen reist. Geef het land de kans je te verbazen, geef de mensen de kans te laten zien wie ze zijn: laat je verrassen! Plan zo weinig mogelijk van tevoren, houd je handen vrij, zodat je ter plekke, liefst per dag, kan beslissen wat je gaat doen.

Wie weet word je uitgenodigd bij mensen thuis, en krijg je een unieke inkijk in het lokale leven. Of je komt op zo’n onweerstaanbare plek, dat je er langer wilt blijven. Als het tegenvalt, kan je eerder weg. Vrees niet: voor alles is een oplossing. Kijk maar naar Odysseus, die wist zich als een soort Houdini uit schijnbaar onmogelijke situaties te wurmen.