Mee met de Hoogvliegers

Laag over Ameland, zo dichtbij dat je het bijna zou kunnen aanraken. Glimmende gezichtjes tegen de ruiten aangedrukt. Kleine Boeing 737 maquettes die door kleine vuistjes hoog boven de stoelen vliegen. Het is vandaag een speciale vlucht. 59 zieke en gehandicapte kinderen, voor wie het normaliter moeilijk is om te gaan vliegen, plus een ouder of begeleider gingen met de stichting Hoogvliegers in een Boeing 737 over Nederland vliegen.

Photo by Andres Bolkenbaas

Geluk bij de incheckbalies

Terwijl ik incheck krijg ik al wat van het geluk om mij heen mee. De lieve grondstewardessen maken met elk kind een praatje, geven ze een mooie blauwe of regenboog pet, doen armbandjes op en sommige kinderen mogen meekijken naar het systeem. “Nu kan jij ook grond stewardess zijn!” Wordt er tegen eentje gezegd. Het guitige lachje wat verschijnt zegt genoeg. Ondertussen krijgt elk kind in de rij een mooie Hoogvliegers rugzak en een T-shirt wat ze gelijk aan mogen trekken. Enthousiast wordt de t-shirt over jassen en rugzakken getrokken. Er moet wat hulp aan te pas komen als de rugzak en het t-shirt ruzie krijgen op de rug.

Bluey for president

“Het is Bluey!” Wordt er verrukt achter mij gezegd. Als ik mij omdraai zie ik inderdaad het blauwe vliegtuigje staan. Iedereen die is ingecheckt mag een dansje, een knuffel en een boks. Een jongetje wilt Bluey liever niet meer loslaten. Bluey heeft nog nooit zoveel knuffels gekregen volgens mij. Och, kon het vliegtuigje maar mee in het echte vliegtuig.. Ook een grote held, letterlijk en figuurlijk, is Coen Swijnenburg – ambassadeur van de Hoogvliegers. Gretig worden er selfies met hem en Wouter van der Goes, radiopresentator bij Radio 2, gemaakt. Op sommige rugzakken bespeur ik zelfs een handtekening. Het is dat ik allang over de toegestane leeftijd ben om nog om handtekeningen te vragen, anders had ik het wel geweten.

Photo by Andres Bolkenbaas

Bij de gate wordt er nog een groepsfoto gemaakt en dan begint het feest echt. Iedereen wordt het vliegtuig ingebracht. Terwijl we wachten maak ik nog even snel kennis met Sil. Sil heeft het syndroom van Down, maar heeft al heel vaak gevlogen! Naar Schotland en naar Bonaire. Met zijn grote broer heeft hij er enorm veel zin in. Ze hadden eigenlijk gehoopt even naar opa en oma in Gemert te kunnen zwaaien, maar daar vliegen we helaas niet meer overheen.

Terwijl wij taxiën naar de baan waar we opstijgen laat Gezagvoerder Michael, die extra mee is, het hele vliegtuig de wave doen. De toon is gezet, het wordt een feestje deze vlucht. Het vliegtuig zal via Almere naar Groningen vliegen en vervolgens met een rondje om Schiermonnikoog via Ameland weer terug naar Schiphol te vliegen. Het zal ongeveer een half uur duren.

Photo by Andres Bolkenbaas

Steven Spielberg op stoel 22A

Ondertussen is Tygo, die met zijn vader naast mij zit, alles aan het filmen. Hij heeft nog niet eerder gevlogen en dit is volgens zijn vader dan ook een soort testvlucht voor toekomstige vluchten. Stiekempjes wordt ons gesprek opgenomen door Tygo. Alles wordt gefilmd. Het opstijgen, landen en het vliegen. Voor mama, thuis. Tygo heeft een canule in zijn keel na een operatie. De artsen hadden vroeger gezegd dat het Tygo enorm zou beperken tijdens het praten. Maar, zo vertrouwd zijn vader mij toe, ondertussen gaat het zo goed met het knulletje dat hij hem wel eens zou willen uitzetten.

Aan de overkant van het gangpad zit Jayden. Zijn broertje en moeder zitten achter mij. Jayden heeft met een gelukzalige blik een kleurplaat vast. Op zijn tafeltje liggen ook nog stickers, een Boeing 737 maquette en het zakje met snoepgoed wat de stewardessen kwamen uitdelen.

Volledig verwend en voldaan stappen de kinderen naderhand het vliegtuig uit. Wie nog wat energie over heeft, mag de cockpit nog in voor een foto. Even, voor een moment, een minuutje, voelen ze zich dan een echte piloot. Dromen die uitkomen.

Photo by Andres Bolkenbaas

Loading