Taking off with… Ernst Regelink | Lead Mechanic Engine Services

In de serie “Taking off with…”, interviewen we sommige van de 32,000 collega’s bij KLM. Klinkt dit verhaal je bekend in de oren? Dat kan, omdat dit stuk eerder verkort werd gepubliceerd in de Holland Herald van november 2018. In dit blog lees je het volledige verhaal. 

Tekst: Bonnie Parren | Fotografie: Natascha Libbert

Korte biografie
Geboortedatum: 1 september 1963
Geboorteplaats: Nieuwer-Amstel, Nederland
Positie: Lead Mechanic, Engine Services
Persoonlijk: Ernst is getrouwd met Wilhelma en heeft 2 zonen, Nicky (34) en Michel (30) en een dochter amilla (24).
Loopbaan: Begon bij KLM in 1989

Ernst (55) is Lead Mechanic bij KLM Engine Services. Hij onderhoudt en repareert vliegtuigmotoren en leidt nieuwe mensen op. Wat meteen opvalt, zijn zijn technische skills en behulpzame karakter. Loopt een collega met een motor vast? Ernst lost het samen met hem of haar op. Zijn door een storing passagiers gestrand op de luchthaven? Ernst stelt ze op hun gemak. Word je onrechtvaardig behandeld? Ernst springt voor je in de bres. Kortom, een prettige collega, die Ernst.  

Motoren

Wat ik mooi vind aan motoren is de complexiteit ervan. Ik wilde vroeger al weten: wat genereert die kracht? Waar zit de beweging? Elk detail heeft invloed op hoe de motor loopt. De grootste motor die we onderhouden is de General Electric GE90, die onder de Boeing 777 vliegtuigen hangt. Maar eerlijk gezegd maakt mij de grootte of het type niet uit. Of het nu een motor van een vliegtuig, boot of ‘gewone’ auto is, ik vind het leuk om problemen op te lossen en een motor weer te laten lopen zoals op de tekentafel is bedacht.

Step

Toen ik zes jaar was heb ik samen met mijn buurjongen een gemotoriseerde step gebouwd. Wij woonden op een industrieterrein en daar vond je nog wel eens wat, zoals een motortje van een Solex-brommer. Die zetten we dan op mijn step. Reden we met 25 km per uur door de straat.

1 september 1989

Mijn eerste werkdag bij KLM. Alle nieuwe medewerkers die op die dag begonnen bij KLM kregen een rondleiding met de bus. Ineens stopte de bus en draaide iedereen zich om naar mij en begon te zingen: “Lang zal hij leven, lang zal hij leven.” Het was namelijk ook mijn verjaardag. Dat was typerend voor KLM, dat persoonlijke, terwijl ik niemand kende. Je kwam echt bij een blauwe familie.

Handig

Ik kom uit een familie van ambachtslieden: aannemers, timmermannen, glaszetters, schilders. Grote kans dat als je een Regelink tegenkomt, hij iets met z’n handen doet. Mijn huis verbouw ik ook zelf. Onlangs heb ik samen met mijn bijna tachtigjarige vader een studio bij het huis gebouwd zodat hij en mijn moeder bij ons kunnen wonen.

Olie

Als ik olie ruik, denk ik aan de tijd dat ik bij een revisiebedrijf werkte. Dat was nog vóór KLM. Daar zie je geen auto’s, alleen de motoren van die auto’s. De revisie heeft een eigen geur. Ik rook in die tijd altijd naar olie. Het zit in je kleren, in je huid, je handen en gaat er niet meer uit. Het is een penetrante, weeïge lucht die je ook bij hydraulische onderdelen van het vliegtuig ruikt.

Biobrandstof

Ik vind de komst van biobrandstof een mooie, veelbelovende ontwikkeling hoewel we voorlopig nog afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. De motoren zijn een stuk zuiniger en efficiënter geworden en dat zie je terug in de techniek. De onderdelen worden lichter en sterker en motoren worden stiller. Je hoort het meteen als een ouder type toestel landt.

Vliegen

Vakantie; het komt er eigenlijk nooit van. Toevallig heb ik vorige maand sinds lange tijd (zeker twintig jaar!) weer eens een privé-vlucht gemaakt.  Met zeven collega’s deden we mee aan een estafetterun in South Lake Tahoe in Californië. Mijn vrouw werkt in de zorg, onregelmatig, net als ik. We hebben eigenlijk nooit de behoefte gevoeld om lang weg te gaan. Als ik vrij ben pak ik vaak mijn bootje. Een halve dag op het water voelt als een week vakantie.

Favoriete plek

Voor KLM ben ik verschillende keren naar Jakarta gevlogen om ondersteuning te bieden bij onderhoudsbedrijf Garuda Maintenance Facility. Ik ben van die plek gaan houden. De jongeren die daar in opleiding zijn, zijn ontzettend leergierig. Ze zijn gefocust op hun opdracht en hun toekomst. Daarnaast houd ik van de vriendelijke mensen en hun gastvrijheid. Regelmatig werd ik thuis bij mijn tijdelijke collega’s uitgenodigd. Ik kan wel zeggen dat er een vriendschap is ontstaan. Nog steeds hebben we wekelijks contact over werk en privézaken.

Workaholic

Ik ben vrij toegewijd aan mijn werk. Het is ook mijn passie. Ik ben er graag. Maar het is ook mijn valkuil. Soms denk ik dat ik onmisbaar ben, maar dat is natuurlijk onzin.

Op tork zetten

Het is een beetje raar om over jezelf te zeggen, maar als collega’s er niet meer uitkomen, halen ze mij erbij. Ik bijt me vast in een probleem. Er trilt iets, maar het is moeilijk te achterhalen waar die vibratie vandaan komt. Het kan namelijk zitten in hoe hard een bepaalde bout is vastgedraaid. De manier waarop ik vastdraai, we noemen dat ‘op tork zetten’, is anders dan hoe een collega dat doet. Dat komt heel precies en daarom staat dit exact beschreven in de handleidingen waarmee we werken. Maar dát zou dus een oorzaak kunnen zijn.

Help!

Ik help anderen graag. Daarom vind ik mijn werk bij het Care- en Disruption-team van KLM ook zo leuk. Als er verstoringen zijn, bijvoorbeeld door hevige sneeuwval, word ik opgeroepen om passagiers te helpen op de luchthaven. Vooral bij oudere mensen of een gezin met kinderen kun je het verschil maken. Gewoon, door informatie te geven, een vlucht om te boeken en ze op hun gemak te stellen.

Roadie

Voor de band van mijn zoon, hij was de leadzanger, ben ik jarenlang roadie geweest. Dan ging ik na mijn werk nog mee op tournee ergens in Europa. Hotels regelen, zorgen dat ze op tijd vertrokken en ook aankwamen, waterflesjes regelen voor op het podium,  gitaarsnaren wisselen, dat soort dingen. Het was een vermoeiende tijd, maar ik had het voor geen goud willen missen. Nu hij niet meer zingt, mis ik dat reizende bandleven wel.

Talenten

Mijn kinderen zijn alle drie talentvol. De een is Director of Photography, de ander werkt als zelfstandige in de bouw en mijn dochter werkt net als mijn vrouw met hart en ziel in de zorg. Ik heb ze geleerd van betekenis te zijn voor anderen. Ze zien bij mij wel wat het kost als je je wegcijfert, dus ik denk dat zij daar een betere balans in hebben gevonden. Het zijn mooie mensen met gelukkig veel eigenschappen van hun moeder. Haha.

Levensles

Waar het in het contact met anderen op neer komt is dat iedereen gezien wil worden. Dat begint al met iets kleins als ‘goedemorgen’ zeggen. Je zegt dan eigenlijk: ik heb je gezien, ik heb respect voor je. Als ik merk dat een collega niet lekker in zijn vel zit, maak ik een praatje. Dat helpt vaak al. En het mooie is: als je positief en behulpzaam in het leven staat, krijg je dat ook terug.