The Flightographer #3 | De sterrenhemel
Ik ben piloot en heb een tweede liefde: fotograferen. Ik schrijf over wat me opvalt in de wereld. Die van het reizen én van de beelden.
Op lange nachtvluchten over uitgestrekte gebieden zonder lichtvervuiling is de sterrenhemel prachtig zichtbaar. Wist je dat in vroeger tijden op basis van de sterren genavigeerd werd in de luchtvaart? Wanneer met het vallen van de nacht geen grond meer zichtbaar was, werd met behulp van een sextant op basis van sterren de vliegroute bepaald. Een speciaal daarvoor opgeleide navigator was daartoe aan boord.
Sterren langs de horizon
Tegenwoordig wordt de locatie en route eenvoudig bepaald met GPS en is de sterrenhemel overbodig. Desalniettemin is het een prachtig schouwspel om op nacht zonder maanschijnsel de sterren langs de horizon te zien trekken.
De foto hierboven is gemaakt onderweg naar het verre oosten. De Melkweg is duidelijk zichtbaar. Aan de horizon schemert het al en terwijl de sluiter van mijn camera open staat vliegt er een vliegtuig onder het onze door.
De foto hieronder is gemaakt op een maanloze nacht, onderweg naar Zuid-Amerika. Vliegend boven de Atlantische oceaan, zonder enigteken van leven om ons heen onder een deken van sterren. Voor het maken van deze foto heeft de sluiter van de camera 30 seconden open gestaan. Een rustige lucht zorgt voor deze scherpe vrijwel onbewogen foto.
Als je goed kijkt zie je dat de sterren op de foto korte streepjes zijn. Dit is de afstand die ze aan de hemel aflegden in de 30 seconden sluitertijd.
Naar een sterrenhemel kan ik blijven kijken
Na verloop van tijd lukt het ook steeds makkelijker sterrenbeelden te herkennen. Dit schouwspel roept soms ook allerlei filosofische vragen op, vragen die hopelijk op een dag een antwoord vinden… Voor nu houd ik het bij een foto.
Wil je meer bijzondere foto’s zien? Lees mijn andere blogs hier!
