Try before you die: Zuid-Georgië

Laatst vroeg iemand me welke reisbestemming ik haar zou aanraden als ze nog maar twee weken te leven had. Spontaan zei ik: “Zuid-Georgië”. Even was ze in de veronderstelling dat ik de Amerikaanse staat bedoelde, of het land in de Kaukasus, maar ik had het over het eiland in de Zuid Atlantische Oceaan.

In voorbereiding op mijn bezoek aan Antarctica (geen officieel VN land, maar naast alle landen wilde ik uiteraard ook alle continenten bezocht hebben) kwam ik via internet in contact met iemand die me op het hart drukte om naar Zuid-Georgië te gaan. Vooral het wildlife moest daar fantastisch zijn.

Zo gezegd, zo gedaan. Als onze boot het eiland eenmaal nadert, sta ik al voor het ochtendgloren op de uitkijk. De crew belooft ons dat we naar een welhaast paradijselijke plek gaan. Het wordt wel eens omschreven als “de bovenkant van de Alpen horizontaal afgehakt, en met al zijn gletsjers en eeuwige sneeuw middenin de Zuid Atlantische Oceaan geplaatst”.

Als dan eindelijk stralen licht door de gaten in het wolkendek op de besneeuwde drijvende bergen vallen, slaat mijn hart een slag over. Wat een ruig natuurschoon! Wat volgt zijn 5 meeslepende dagen op dit unieke eiland.

Hier zijn ze, de 9 redenen om eens in je leven een Zuid-Georgie te bezoeken.

1. Koningspinguïns

Ik sta aan de rand van een vlakte waar ongeveer een half miljoen (ja echt!) koningspinguïns naast elkaar staan. Ze maken veel geluid en stinken behoorlijk. Tussen de zwart-witte massa zijn bruine vlekken te zien. Dit zijn de jonge pinguïns, die hebben nog bruine veren.

Het tafereel is op onverwachte wijze overdonderend en raakt me diep. Al snel merk ik dat de tranen over mijn wangen stromen. Net als ik me afvraag waar die vandaan komen, zie ik dat de man naast mij hetzelfde overkomt. Hij is 30 jaar wildlife fotograaf, en als ik vragend naar hem kijk, fluistert hij dat hij nog nooit zoiets indrukwekkends heeft gezien.

2. De historie

In het plaatsje Grytviken (er wonen ‘s zomers 14 en ‘s winters 4 mensen) is het graf van Ernest Shackleton te vinden in een begraafplaatsje naast de enorme roestende containers uit de walvisjachttijd. Na te zijn gestrand op Antarctica, voer Shackleton met 5 anderen in een sloep naar Zuid-Georgië om hulp te halen, hetgeen nog steeds als een van de grootste huzarenstukjes wordt beschouwd op nautisch gebied. Uiteindelijk overleed de ontdekkingsreiziger jaren later op ditzelfde eiland.

3. IJsbergen

Op weg naar Antarctica zien we rond Zuid-Georgië onze eerste grote ijsbergen ronddrijven in de oceaan: een memorabel gezicht. De zee rond het eiland bevriest nooit, maar het is er koud genoeg om regelmatig majestueuze ijsbergen langs te zien komen drijven.

4. Hiken naar Stromness

Toen Shackleton was geland op de zuidwestkant van het eiland, moest hij het hooggebergte nog door om bij de nederzettingen aan de noordoostkant te komen om hulp te halen. Wij lopen het laatste stuk van deze hisorische hike door een landschap dat tijdens de nacht is opgefraaid met een subtiel laagje verse sneeuw en eindigen in Stromness tussen de zeeolifanten en ronde walvisolie containers.

5. Fjorden

Zuid-Georgië kent diepe fjorden en omdat er niemand woont is er doorheen varen een bijzondere aangelegenheid met waanzinnige vergezichten. Onze laatste excursie op Zuid-Georgië is een vaart door Drygalski Fjord, aan de zuidoostkant van het eiland, waar de gletsjers van de steile bergen in zee tuimelen met aan het einde van het fjord een massief blauwwitte ijsmassa.

6. Kayakken tussen de dieren

Terwijl we onze kayak voorzichtig door het glasheldere water manoeuvreren, zien we overal om ons heen dieren zwemmen: onder onze boot door, langs onze boot, soms steken ze hun kop vlak voor ons bootje omhoog uit het water. Stormvogels, zeeolifanten, zeerobben, diverse soorten kleine pinguïns: ze kennen geen enkele angst voor mensen en komen zo dichtbij dat je ze aan zou kunnen raken.

7. Gletsjers

Terwijl de meeste en grootste gletsjers natuurlijk in het hooggebergte van dit onherbergzame eiland liggen, zie je er genoeg aan de kustlijn. Sommige, zoals bij Gold Harbour, lijken van de steile rotswanden zo de zee in te vallen – maar ook hier zorgt klimaatverandering ervoor dat de gletsjers worden teruggedrongen: tot voor kort kwamen ze in zee uit.

8. Extreem weer

Tijdens ons bezoek aan een van de grootste pinguïnkolonies van het eiland bij Saint Andrews Bay neemt de wind snel toe. Ternauwernood bereiken we met de laatste zodiac onze boot. Met snelheden tot 94 knopen wordt de zee rond de boot geblazen en krijgen we een voorproefje van hoe extreem het weer in deze contreien kan zijn. Het geeft prachtige taferelen: de zon schijnt door de rondvliegende waterdruppels en vormt zo een regenboog over een ijsberg.

9. Restanten van de walvisjacht

Aan het begin van de 20e eeuw vestigden de Noren zich op dit Britse overzeese gebiedsdeel om ook hier de jacht op walvissen te openen. De enorme dieren werden uiteindelijk bijna uitgeroeid. Aan de oostkant van Zuid-Georgië staan nog steeds roestende restanten van deze industrie: grote ronde containers, fabrieken en spoorrails. Ook vind je op de kustlijn nog steeds enorme walvisbotten.

Hoe kom je daar?

Om naar Zuid-Georgië te gaan zul je eerst naar Ushuaia (Argentinië) moeten vliegen. Vanaf Ushuaia moet je een boot nemen. Een optie is om op een cruise te gaan. Zo zie je naast Zuid-Georgië ook nog de Falkland eilanden, de Zuidelijke Sandwich eilanden, de Zuidelijke Orkney eilanden en het Antarctisch Schiereiland.