Zo vliegt een paard

Voor de mensen die denken flying horse groom, uuuhh wat? Klik hier voor mijn eerste blog. Ik heb toen al een beetje verteld wat het allemaal precies inhoudt, de voorbereidingen van een vlucht, en het laden van de containers in een Boeing 747. Dit keer: de take off tot aan de landing, een ‘horse flight’. Enjoy! 

Er is een verschil tussen een animal attendant en een flying horse groom, vorige keer zei ik al dat je die het beste kunt zien als de captain van de flying horse grooms. Als flying horse groom ben ik er voor het laden, en voor de paarden tijdens een vlucht. De animal attendants werken daarnaast ook op de grond en zijn bevoegd voor alle dieren, denk bijvoorbeeld aan de twee panda´s. Aan boord gaat er naast flying horse grooms, altijd een animal attendant mee. De laatste heeft de eindverantwoordelijkheid voor het vervoer van de dieren.

De take-off

Als de containers in het vliegtuig staan en een paar meter ervoor de passagiers (vaak nietsvermoedend) op hun plek zitten: dan vraagt de animal attendant toestemming aan de gezagvoerder. Formeel gezien moeten wij officieel, iedere keer opnieuw, toestemming krijgen om tijdens de take-off en landing in het vrachtruim te zijn. De purser loopt voor vertrek nog een rondje door het vrachtruim, alles wordt gedubbelcheckt voor de vlucht. De paarden staan dan vaak al op hun gemakje met zijn drietjes naast elkaar hooi te eten.

Tijdens het taxiën verdelen wij onszelf over de containers. De paarden staan met hun neus naar de vliegrichting. We staan zelf ook in de container, met onze gezichten naar de paarden zodat wij ze kunnen zien. Het gebeurt zelden, maar mocht een paard bang worden, dan sta je op deze manier het meest tactisch en kun je ze direct kalmeren. Op deze manier kunnen wij het overzicht houden, daarnaast is het belangrijk dat je kunt anticiperen op ze. Ook hierbij geldt: voorkomen is beter dan genezen. De meeste paarden kijken of nieuwsgierig om zich heen of eten door. En zolang je zelf maar rustig blijft, blijven de paarden het ook.

Tijdens de vlucht

Het is juist alleen maar onrustig voor de paarden als wij de hele tijd lopen. Dus als we eenmaal op hoogte zijn laten we onze edele vrienden dan ook met rust. Je kunt horen als ze beginnen met stampen of onrustig worden en controleren ze om de zoveel tijd, om te kijken hoe ze erbij staan. Of ze voldoende hooi hebben en om ze water te geven. Teveel water geven in één keer is niet goed. Het is beter om ze constant een beetje te geven. We zijn minimaal met twee in de cargo-ruimte, nooit alleen. Zo kunnen we elkaar altijd helpen.

Zelf ben ik laatst in een rijdende (ssssstt  :-) ) paardentrailer gaan staan om te ervaren hoe dat nou is. En geloof het of niet. Een vliegtuig is voor een paard echt veel rustiger en stabieler. Een vliegtuig remt en versnelt niet constant en maakt niet zoveel bochten als de auto.

En tijdens turbulentie? Je kunt dat vergelijken met het rijden over een hobbelige weg of veel verkeersdrempels achter elkaar :)

De landing

Ook tijdens de landing staan wij weer in de container. Na de landing blijven wij ook nog tijdens het taxiën in het vrachtruim. Alles om de paarden gereed te maken voor de vervolgreis. De medewerkers van het vliegveld laden dan de paarden uit.

Elke vlucht is anders, de ene keer hebben wij 20 witte pony´s naar Zuid Korea, de keer daarop weer 9 dravers naar China, 15 sportpaarden naar Amerika of een paar Friese hengsten naar Mexico. We blijven dan even op bestemming, om een paar dagen later terug te vliegen. Wij vliegen vaak als we geen paarden terug hebben als passagiers mee terug in de cabine.

Bijzondere ervaringen

Ik weet nog goed dat er een eigenaar van een paard mee was aan boord. Van tevoren was zij heel bang dat er iets met het paard zou gebeuren. Eenmaal in het vliegtuig waren de rollen omgedraaid. De eigenaresse zat de hele vlucht verlamd en bijna huilend in haar stoel omdat ze vliegangst had terwijl haar paard vrolijk achterin stond te eten. Ik weet nog dat ze een paar uur van de vlucht mijn hand heeft vastgehouden. Ondertussen keek ik zo nu en dan even bij haar paard, waar ik eigenlijk geen kind aan had. Af en toe een kriebel en een pluk hooi was voldoende. Ik kon daar stiekem best om lachen. En de eigenaresse naderhand ook.

Het meest bijzondere paard wat ik ooit heb gevlogen was Legolas. De kenners kennen het paard wel: Legolas is het bekendste en destijds het duurste dressuurpaard van Amerika wat deel uitmaakte van het Olympisch team.

Tot slot

Dus… Mocht je ooit een keer meevliegen met de KLM op een 747 Combi? Dan kan er van alles achterin staan….Dure auto´s, twee panda´s, struisvogels of dus gewoon 20 paarden. Ik zou nog terugkomen op de uitfasering van de B747-combi. Dit staat op de planning, echter we weten nog niet precies wanneer. Het duurt nog een paar jaar. Paardenvervoer blijft echter bestaan want we blijven vliegen met onze full freighters naar diverse bestemmingen in de wereld.”

Wat ik uiteindelijk wil gaan doen? Ik hoop zelf ooit achter de stuurknuppel plaats te mogen nemen.

Naast het vliegen studeer ik voor mijn bachelor degree, wanneer ik afgestudeerd ben, wil ik zelf gaan vliegen. Het is een lange weg, maar ik weet waar ik het voor doe, en daar ga ik de komende tijd hard aan werken ( naast het vliegen natuurlijk :) ) Het zelf besturen van een Boeing, dat is mijn grootste droom.

Elke vlucht word ik opnieuw verliefd en zit ik letterlijk en figuurlijk met mijn hoofd tussen de wolken. Vliegen heeft een plek in mijn hart gekregen. Ik vind vliegen magisch, elke vlucht weer opnieuw.