Met welk gevoel stap jij aan boord?

Tijdens elke vlucht is een bemanningslid ‘instap cabin attendant’. Hij of zij staat bij de deur van het vliegtuig en verwelkomt de passagiers. Het mooie van deze rol is dat je met bijna alle passagiers even contact kunt maken door ze even in de ogen te kijken. Zijn ze blij, zenuwachtig, vermoeid of gespannen? Regelmatig komen daar later bijzondere gesprekken uit voort.

1. Smoorverliefd

Ik herken ze meteen: glimmende ringen, een continue stroom aan kusjes en in elkaar verstrengelde handen. Newlyweds. Zelfs met vier voeten nog op de grond, zijn zij al in de zevende hemel. Laatst nog kreeg ik tijdens een vlucht foto’s te zien van een prachtige bruiloft en idem bruidsjurk. Op zulke momenten voel ik me vereerd dat ik voor even niet alleen onderdeel ben van hun huwelijksreis, maar ook van hun bijzondere dag.

2. Doodsbang

Tijdens een vlucht naar Bangkok ontving ik eens een op het eerste gezicht vrolijk koppel in mijn werkgebied. Van die vrolijkheid was weinig over bij vertrek. De ademhaling van de dame is snel en hoog. Ze is in paniek en haar partner legt uit dat ze doodsbang is voor turbulentie. Een angst die ik begrijp, omdat ik het ooit zelf ervaarde. Om de paniek de baas te blijven, heb ik veel geleerd over turbulentie. Met die feiten kon ik nu de passagier geruststellen. Ik vertelde haar hoe turbulentie ontstaat en vooral hoeveel turbulentie een vliegtuig eigenlijk kan hebben. Het hielp; ze ontspande. Aan het eind van de vlucht gaf ik haar een klein cadeautje van KLM, een beschermarmbandje, in de hoop dat zij zich de volgende reis beter zou voelen.

3. Verdrietig

Onlangs ontmoette ik een stel op leeftijd op een vlucht naar Kuala Lumpur. De dame was niet lang geleden geopereerd aan haar heup. Halverwege de vlucht kwam ik haar in de galley tegen en vroeg hoe de reis verliep. Ze barstte in tranen uit. Zij en haar man waren onderweg naar Indonesië om daar de as uit te strooien van hun zoon. Hij was overleden door een verkeersongeval. Ik omhelsde haar en luisterde naar haar verhaal. Ze liet me een foto zien van een door haar gemaakt kunstwerk; een geboetseerd hoofd, dat van haar zoon. Aangekomen op de plaats van bestemming kreeg ik een briefje met haar adres, voor als ik eens in de buurt was. De periode daarna hielden we contact via kaartjes. Tot de dag dat ik via zo’n kaartje haar overlijdensbericht kreeg. Ik geloof dat ze nu samen met haar zoon op een hele mooie bestemming is.

4. Zonder ervaring

Familiebanden zijn bijzonder. Mensen vliegen de wereld rond om elkaar te zien. Verschillende mensen, verschillende gelegenheden. Trouwerijen, verjaardagen, surpriseparty’s, begrafenissen. Zo zijn er ook regelmatig piepjonge passagiers die hun eerste reis maken om bijvoorbeeld opa en oma te ontmoeten. Om de eerste vlucht van zo’n kleintje iets specialer te maken, schrijf ik weleens met een pen of markeerstift op onze leuke Bluey slabbers ‘My first flight’ met de datum en eindbestemming. Voor ouders die net een kleintje geadopteerd hebben schrijf ik ‘Welcome Home!’

5. Niet helemaal lekker

Wij worden jaarlijks getraind op ziektebeelden. En dat komt aan boord heel goed van pas. Vaak krijgen we er (in)direct mee te maken in ons privéleven. Dat maakt dat we het ons goed kunnen voorstellen waarom mensen soms minder vriendelijk reageren. Of out of the blue vragen hoe laat ze gaan eten. Mijn vader bijvoorbeeld heeft diabetes. Ik weet dat hij een beetje chagrijnig kan zijn als zijn insulinespiegel schommelt. Als je op reis bent en je hebt diabetes, laat het ons vooral weten. We houden er rekening mee en kunnen je vlucht een beetje prettiger maken.

6. Verwachtingsvol

Dat liefde een reden is om te vliegen of te reizen, staat vast. Ik zou er zo een blog over kunnen schrijven. Love stories around the globe: happy or sad. Zo bracht ik eens een wanna give, een cadeautje dat je online kan bestellen en aan boord bij een passagier kan laten bezorgen, bij een mooie blonde dame aan boord. Ze veerde op bij mijn ‘Madam, I have a gift for you’. Ik gaf haar het flesje champagne met twee glazen en de bijbehorend kaart. Daarop stond ‘My dear future wife, have a good flight to your new home. On arrival we’ll toast at our future together’. Met tranen in haar ogen, vertelde ze mij dat ze vanuit Duitsland ging emigreren naar Zuid-Afrika om bij de liefde van haar leven te zijn. Het deed haar zichtbaar goed om dat met mij te delen. Zo zie je; ook als je alleen reist, hoef je je niet alleen te voelen.

Dare to share

Waarom ik dit blog schrijf? Soms heb je als passagier behoefte aan een gesprek, misschien een knuffel of wat troostende woorden. Voel je vrij om te delen als de ruimte daarvoor is. Door je hart te luchten, is de vlucht vaak prettiger en ontstaat er een gevoel van veiligheid.

Ik zie ernaar uit om je aan boord te verwelkomen!

Lieve groet,

Valerie

Voor meer vliegleven volg je @dareshegoes op instagram!